 |
| ကေလးငယ္တစ္ဦးအား ခြဲစိတ္၊ျပဳျပင္ေပးရန္ ခြဲစိတ္ခန္းအတြင္း ျပင္ဆင္ေနၾကသည့္ ဆရာ၀န္မ်ား။ ဓာတ္ပံု - ဖီ႐ိုနာကေလးငယ္တစ္ဦးအား ခြဲစိတ္၊ ပဳျပင္ေပးရန္ ခြဲစိတ္ခန္းအတြင္း ျပင္ဆင္ေနၾကသည့္ ဆရာ၀န္မ်ား။ ဓာတ္ပံု - ဖီ႐ိုနာ |
ႏႈတ္ခမ္းကြဲ၊ အာေခါင္ကြဲႏွင့္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာ ရေနသည့္ ကေလးမိဘမ်ားအေနျဖင့္သူတို႔ရဲ႕
သားသမီးကေလးေတြ လူတန္းေစ့ ေနထုိင္ႏုိင္ၾကေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ရွိၾကၿပီ။ အျပစ္
ကင္းစင္စြာ ေမြးဖြားၿပီး လူေလာကထဲကုိ ေရာက္လာတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ဦးကုိ ၀မ္းပန္းတသာ
လက္ခံႀကဳိဆုိေပးႏုိင္ဖို႔ လူအမ်ားက ကေလးငယ္ေလးရဲ႕ ႏွလုံးသားထက္ မ်က္ႏွာကုိ အရင္ၾကည့္
ၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။
တကယ္လို႔သာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုနဲ႔သာ ေမြးဖြားလာခ့ဲမယ္ဆုိရင္ ထုိကေလး
အတြက္ ဘ၀ရဲ႕ကံၾကမၼာက ဆုိး၀ါးလြန္းလွပါတယ္။
အခ်ိန္မီသာခြဲစိတ္မကုသခဲ့ရင္ ကေလးငယ္ရဲ႕ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ၀င္ဆံ့ဖို႔
အေပါင္းသင္းရွားလာၿပီး ဆက္ဆံေရးမွာ အခက္အခဲမ်ား ရင္ဆုိင္လာရႏုိင္ပါတယ္။
ဒါ့ျပင္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အေရး ရွားပါးၿပီး၊ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွလည္း ဖယ္ရွားခံလာရႏုိင္ဖြယ္ရွိပါ
တယ္။
စစ္ေတြ အေထြေထြေဆး႐ုံႀကီးမွာ ေစတနာ၀န္ထမ္းခြဲစိတ္ဆရာ၀န္မ်ားဟာ ႏႈတ္ခမ္းကြဲ၊
အာေခါင္ကြဲနဲ႔ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ ပ်က္စီးေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကုိ ခြဲစိတ္ေပးေန
ၾကပါတယ္။
ဒီစီမံကိန္းကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသူေတြကေတာ့ နယ္စည္းမထားစားဖုိမႉးမ်ား
အသင္းခြဲ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံစားဖုိမႉးမ်ား အသင္း၊ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက Interplast အဖြဲ႕နဲ႔ အျခား ႏုိင္ငံတကာ
အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ေဒသခံ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ ေဆး၀န္ထမ္းတို႔နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ကာ
လူနာေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ကုိ ပလတ္စတစ္ဆာဂ်ရီျဖင့္ ႏွစ္ပတ္ၾကာ ခြဲစိတ္ေပးခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္
ျဖစ္ပါတယ္။
ခြဲစိတ္ေပးသူေတြရဲ႕ သနားမႈ၊ ေႏြးေထြးမႈ အျပည္နဲ႔ ကေလးေတြကုိ စနစ္တက်ခြဲစိတ္ေပေနေသာ္
လည္း ကေလးငယ္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကုိ ၀င္ရမွာ အရမ္းကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ ေနၾကလို႔
ေအာ္ဟစ္ငုိယုိေနၾကပါတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းကြဲကေလးကေန ေငါထြက္ေနတဲ့ သြားေတြကုိ အထင္းသားျမင္ေနရတာမို႔ ကေလးေလးက
ရယ္ျပရင္ေတာင္ တျခားကေလးေတြလုိ ခ်စ္စရာမေကာင္းဘဲ မ်က္ႏွာကုိ ႐ႈံ႕မဲ့ၿပီး အစြယ္ထုတ္ျပ
သလုိမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါတယ္။
"တစ္နာရီပဲ ခြဲစိတ္႐ုံနဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးက ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့
မ်က္ႏွာေသးေသး တစ္ခုလုံးဟာ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ မ်က္ႏွာေလး အျဖစ္ကုိ
ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္ပါတယ္"လို႔ ေဆးကုအဖြဲ႕ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္
ေဒါက္တာ ကာဆီးရက္ရက္ဂ်ဳက ေနာက္ထပ္ကေလးငယ္ တစ္ဦးကုိ ခြဲစိတ္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္
ေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ ေျပာပါတယ္။
ေဒါက္တာ ရက္ဂ်ဳက ႏႈတ္ခမ္း၊ အာေခါင္ကြဲ ခြဲစိတ္ျခင္းသည္ မ်က္ႏွာျပင္ တစ္ခုလုံးခြဲစိတ္ရာမွာ
အေအာင္ျမင္ဆုံး တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဥေရာပမွာဆိုရင္ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး ကေလးငယ္မ်ားနဲ႔ အရြယ္
ေရာက္တဲ့သူမ်ားမွာ ႏႈတ္ခမ္းအာေခါင္ကြဲ ေတြ႕တာ လုံး၀ မရွိေတာ့ပါဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာေတာ့ ဥေရာပထက္ မ်က္ႏွာပုံပမ္း သဏၭာန္ပ်က္ၿပီး ေမြးလာတဲ့ ကေလးက
ႏွစ္ဆမ်ားပါတယ္။
ဥေရာပမွာ ၁,၀၀၀ ေမြးရင္ တစ္ဦးျဖစ္တတ္ၿပီး၊ အေရွ႕ ေတာင္အာရွမွာေတာ့ ၅၀၀ ေမြးရင္
တစ္ဦးျဖစ္ တတ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း အေရွ႕ေတာင္အာရွက မိသားစုေတြ အမ်ားစုကေတာ့ ခြဲစိတ္မႈယူရမယ္ဆုိတာ
နားမလည္ႀကသလုိ၊ တတ္လည္းမတတ္ႏုိင္ၾကပါဘူး။
အခုလို Interplast အဖြဲ႕အစည္းလို ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြလာမွ ခြဲစိတ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။
ဒီအဖြဲ႕ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတာ့ "ခႏၶာကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ေပးၿပီး ဘ၀ကုိျပန္လည္ထူေထာင္ႏုိင္ဖုိ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရွိေနမယ္" ျဖစ္ပါတယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္က ႐ုိးရွင္းသေလာက္ ေဆးေလာကက နားမလည္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ေဘးကေနၾကည့္ရင္းနဲ႔ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေတြရဲ႕ အလုပ္ဟာ အႏုစိတ္ အေသးစိတ္ ဂ႐ုစုိက္
ေတာ္ေတာ္အားထုတ္ရတာ အရမ္းကုိ ႐ႈတ္ေထြးလွတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။
ငါးႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဟာ ခြဲစိတ္ခုတင္ေပၚမွ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကုိေတြ႕ရ ပါတယ္။
သူမွာ ႏႈတ္ခမ္းအက္ကြဲေၾကာင္း အႀကီးႀကီးက ႏွေခါင္းေပါက္ အထိေရာက္ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းအတြင္း
သားမ်ားက အသားဖတ္တစ္ခုလုိ လန္ထြက္ေနပါတယ္။
ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္က ေမ့ေဆးေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးရဲ႕ ယုန္႐ုပ္ကေလးကုိ ဖယ္ၿပီး
လုိက္ေတာ့ အျခားဆရာ၀န္တစ္ဦးက ခြဲခန္းေစာင့္ႀကီးကုိ ခြဲစိတ္မယ့္ ေနရာႏႈတ္ခမ္းေလးကုိပဲ
ခ်န္ထားၿပီး လႊမ္းျခဳံပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႕ လွ်ပ္စစ္မီးက အခ်ိန္မေရြးပ်က္ႏုိင္တာမို႔ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္က နဖူးစည္းမီးကုိ တပ္ၿပီး
ခြဲစိတ္မႈ စတင္လုိက္ၾကပါတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းကြဲေနတဲ့ ေနရာေလးကုိ မင္စက္ေလးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထားကာ သြားနဲ႔ သြားဖုန္းၾကား
ထဲကေနရာကုိ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေလးျဖစ္ေအာင္ ရွင္းေပးကာ ကြဲေနတဲ့ ေနရာေလးကုိ ေစ့သြားဖို႔
တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ အေသးစိတ္ ေလးခ်ဳပ္ေပးပါတယ္။
အားလုံးၿပီးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာက တြန္းလွည္းေလးနဲ႔ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကေန အျပင္ကုိ
ထုတ္သြားၿပီး၊ မၾကာေသးခင္ကခြဲစိတ္ထားတဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ လွည္းေဘးမွာ ရပ္ထားလုိက္ပါတယ္။
ထုိေနာက္ ဆရာ၀န္ႀကီးက ယူထားတဲ့ ကေလးေလးယုန္အ႐ုပ္ကေလးကုိ လက္ထဲမွာ ျပန္ထည့္
ေပးလုိက္ပါတယ္။
အသက္ ၃၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေဒၚခင္မုိးေရႊက ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ထားတဲ့ ၁၁ လသားအရြယ္ သားကေလး
သုခေအာင္ကုိ ျပဳံးေပ်ာ္စြာျဖင့္ ခ်ီျပပါတယ္။
ကေလးမွာ ႏႈတ္ခမ္းကြဲ အရာေသးေသးေလးနဲ႔ ခ်ဳပ္႐ုိးေၾကာင္းအရာေသေသးေလးပဲ က်န္ေတာ့တာ
ေတြ႕ရပါတယ္။ ေဒၚခင္မုိးေရႊက စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ရခုိင္ေလသံ ျဖင့္ "ကြ်န္မေလ သားေလးကုိ အခုလုိ
မ်ဳိးခြဲစိတ္မႈ ခံယူႏုိင္လိမ္မယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ ေတြးမထားမိခဲ့ဘူး"လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
"သူ႔ကုိမေမြးခင္တုန္းကေလ သားေခ်ာေလး တစ္ေယာက္ကုိပဲ လုိခ်င္ခဲ့တာပါ။ သူ႔ကုိေမြးလာေတာ့
သူ႔ဘ၀ေရွ႕ေရးကုိ ေတြးၿပီးေတာ့ အရမ္း ၀မ္းနည္းခဲ့ရတယ္"လုိ႔ သူကေျပာတယ္။
"ဒါေပမဲ့ ခြဲစိတ္ၿပီးေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ၊ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ သားကေလးက အခုလုိလွလွပပေလး
ျဖစ္သြားလို႔"ေျပာၿပီး ကေလးကုိ ခ်ီေျမႇာက္ျပပါတယ္။
ဆရာ၀န္ေတြအတြက္ ခြဲစိတ္ရက္က ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္ပဲရတာေၾကာင့္ လူနာ ၁၀၀ ကုိ အၿပီး
ခြဲစိတ္ေပးဖို႔ နားခ်ိန္းနည္းနည္းေလးပဲ ရပါတယ္။
အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ရွိတဲ့ ေဒၚေ၀မာဦး ကေတာ့ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေတြကုိ ယုံၾကည္စြာနဲ႔
သူ႔သားေလး တစ္ခုခုျဖစ္မွာကုိ လုံး၀စုိးရိမ္စိတ္မရွိပါဘူးလို႔ ေျပာၿပီး၊ ၁၁ လအရြယ္ သားေလး
ေအာင္တုိးေက်ာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းခြဲစိတ္ျပဳျပင္ၿပီး ထြက္လာမယ့္ မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔
ေစာင့္ဆုိင္းေနပါတယ္။
"ကြ်န္မမွာ ကေလး ငါးေယာက္ ရွိပါတယ္၊ အားလုံးက ေခ်ာၾကပါတယ္၊ သူကေနာက္ဆုံးကေလးပါ
သူေမြးလာေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ရင္ အရမ္းကုိ စိတ္အားငယ္ၿပီး ၀မ္းနည္းခဲ့ရပါတယ္"လို႔
ေဒၚေ၀မာဦးက ေျပာပါတယ္။
"ကြ်န္မတို႔ မိသားစုက အရမ္းဆင္းရဲပါတယ္၊ ေတာင္ယာအလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ရြာမွာဆုိရင္ တျခား
ကေလးေတြက သ႔ူမ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ၿပီး ဘီလူးသရဲနဲ႔တူတယ္လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ ေနာက္ၾကပါတယ္"
လို႔ သူက ေျပာျပပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ခြဲစိတ္ခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ ေအာင္တုိးေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကုိ ဘယ္သူကမွ ဘီလူးသရဲနဲ႔
တူတယ္လို႔ ေျပာၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကေတာ့ ေသခ်ာေနပါၿပီ။
ေရႊရည္ေစာျမင့္ ႏွင့္ ဖီ႐ိုနာ
ျမန္မာတုိင္း(မ္)
No comments:
Post a Comment