ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနမဲ့ ေလလြင့္ေနၾကၿပီး အုပ္ထိန္းသူမဲ့ေနၾကတဲ့ လမ္းေပၚကေလးေတြ (Street Children) ထဲက မိန္းကေလးငယ္ေလးေတြ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ကို ပတ္၀န္းက်င္က ေထာက္ပ့ံမႈ မယူရဘဲ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေလ့ က်င့္ေပးမယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းသင္တန္းတစ္ခုကို ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ေထာက္ၾကန္႔၊ ရန္ကုန္-ျပည္လမ္းမႀကီးေဘးက အမွတ္ ၄၅ မွာ ဖြင့္လွစ္ထားတယ္လို႔ သိရတဲ့အတြက္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကေလးမ်ား သင္တန္းေက်ာင္း တည္ရွိရာကို မဇၩိမအမ်ိဳးသမီး က႑အဖြဲ႕က သြားေရာက္ ခဲ့ပါတယ္။
သင္တန္းေက်ာင္းကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ က်ယ္၀န္းတဲ့ ေျမဧရိယာနဲ႔အတူ သန္႔ရွင္းစိတ္ၿငိမ္ေနမႈက စတင္ဆီးႀကိဳလို႔ ေနပါတယ္။ ေနာက္မွ သိရတာက ေက်ာင္းဧရိယာက ၃ ဒသမ ၉၈ ဧက က်ယ္၀န္း ပါတယ္တဲ့။
လူမႈ၀န္ထမ္း၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အမ်ဳိးသမီးကေလးမ်ား သင္ တန္းေက်ာင္းဟာ ေထာက္ၾကန္႔ကေလးျပဳစုေရးဌာနကေန ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ကမွ အသြင္းေျပာင္းလဲ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ေျခာက္ႏွစ္က ၁၈ ႏွစ္အတြင္းက အရြယ္မေရာက္ေသးဘဲ အေျခအေနမဲ့လမ္းေပၚေရာက္ေနၾက တဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ေလးေတြ၊ မလွပတဲ့ေနာက္ခံအေၾကာင္းတရားမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ ေလးေတြနဲ႔ မိဘမဲ့ဒါမွမဟုတ္ အုပ္ထိန္းသူမဲ့ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာရပ္ေတြ သင္ၾကားေပးေနတာျဖစ္တယ္လို႔ အဲဒီသင္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးေဒၚတင္ တင္ေအးက အစျပဳရွင္းျပရင္း သင္တန္းေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ ေတြနဲ႔ သိလိုသမွ်ေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ အေယာက္ ၁၀၀ ကိုျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေနၿပီး လမ္းေပၚမွာ အေျခ အေနမဲ့ေနတဲ့ ကေလးေတြကို အမ်ားဆံုးလက္ခံထားပါတယ္။
လက္ခံထားတဲ့ ကေလးေတြထဲမွာ အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတဲ့ ကေလးေတြပါ ပါ၀င္ၿပီး အခု ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာဆိုရင္ အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတဲ့ အသက္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးကိုပါ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးေနရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြ သင္တန္းေက်ာင္းကို အရင္အခ်ိန္ကတည္းက ေရာက္ရွိေနၾကေပ မယ့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကစၿပီး အရင္ကထက္ သံုးဆေလာက္ ပိုမိုေရာက္ရွိလာတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဆိုလို တာကေတာ့ ကေလးသူငယ္အဓမၼျပဳက်င့္ခံရမႈေတြ မ်ားလာတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။
သင္တန္းေက်ာင္းအေနနဲ႔ ေက်ာင္းျပင္ပပညာေရး(အသံုးလံုး) သင္တန္း၊ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္း၊ ေသာ့တြဲျပဳလုပ္ တဲ့သင္တန္း၊ စာအိတ္ျပဳလုပ္တဲ့သင္တန္း၊ ေမာ္တာနင္းစက္ခ်ဳပ္သင္တန္းစတဲ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာရပ္ေတြကို အဓိကထား သင္ၾကားေပးေနၿပီး ေက်ာင္းပညာေရးပိုင္းကိုေတာ့ ေရးတတ္၊ ဖတ္တတ္ ႐ုံသင္ၾကားေပးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အတန္းပညာေရးထက္ အသက္ေေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာရပ္ေတြကို ဦးစားေပးသင္ၾကားရျခင္းကေတာ့ ေက်ာင္းကို ေရာက္လာတဲ့ကေလးေတြဟာ ၪဏ္ရည္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈရွိေပမယ့္ ပညာရည္ထူးခၽြန္တဲ့ အဆင့္အထိ မေရာက္ရွိႏိုုင္ေသးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ ကၽြမ္းက်င္ရာ လိမၼာရာ အတတ္ပညာတစ္ခုကို ေတာင္မွ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးဖို႔ အခက္အခဲေတြရွိ ေနတယ္လို႔ ဆရာမႀကီးက ရွင္းျပပါတယ္။
“ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရးမွာ ထူးခၽြန္တဲ့ကေလးေတြပါလာရင္ ကၽြန္မတို႔ဘက္က သက္ဆိုင္ရာပညာေရးမွဴးနဲ႔ ညိႇၿပီးေတာ့ အတန္းတက္သြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသြားမွာပါ။ လက္ရွိမွာေတာ့ ကၽြန္မလက္ခံထားတဲ့ သမီးေတြက အဲဒီေလာက္ အဆင့္ကိုေရာက္ဖို႔ မလြယ္ကူေသးပါဘူး။ ကၽြန္မေက်ာင္းမွာ အခုပန္းခ်ီထူးခၽြန္ တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရွိေပမယ့္ အတန္းပညာမရွိတဲ့အတြက္ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပုေက်ာင္းကို လႊတ္ေပးဖို႔ အခက္အခဲရွိေနပါတယ္။ ပညာေရးဘက္မွ မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ထူးခၽြန္တဲ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုကို ေျမေတာင္ ေျမႇာက္ေပးဖို႔အတြက္ ကၽြန္မမွာ အခက္အခဲေတြရွိေနပါတယ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။
သင္တန္းေက်ာင္းေရာက္ရွိလာတဲ့ကေလးေတြမွာ အုပ္ထိန္းသူမရွိတဲ့အတြက္ တရား၀င္အပ္ႏွံလို႔ေရာက္ လာတဲ့ ကေလးေတြရွိသလို လမ္းေပၚမွာ အေျခအေနမဲ့ေနတဲ့ကေလးေတြလည္း ပါ၀င္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္း ေရာက္စမွာ ေက်ာင္းစည္းကမ္းအတိုင္း ေနထိုင္စားေသာက္မႈကို လိုက္ေလ်ာညီေထြ မေနႏိုင္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းကထြက္ေျပးတဲ့ကေလးငယ္ေတြလည္း ရွိၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကေလးေပ်ာက္ဆံုးသြားရင္ ေတာ့ အမ်ဳိးသမီးကေလးသင္တန္းေက်ာင္းက ရဲတပ္ဖြဲ႕ကို လူေပ်ာက္တိုင္တန္းရွာေဖြရၿပီး အသက္ ၁၀ ႏွစ္နဲ႔ ၁၅ ႏွစ္ၾကားအရြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြက အမ်ားဆံုးထြက္ေျပးၾကတယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။ အဲဒီလို ထြက္ေျပးတဲ့ကိစၥေတြကလည္း ေက်ာင္းသက္တမ္း ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလမွာ ငါးႀကိမ္ေလာက္သာျဖစ္ပြားခဲ့ တာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ရွာေဖြေတြ႔ရွိပါက အျပစ္ေပး၊ အေရးယူမႈမျပဳဘဲ ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပး တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကေလးေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြမွာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈအစီအစဥ္၊ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အစီအစဥ္၊ ေစတနာရွင္ေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးကူညီမႈ အစီအစဥ္၊ အပန္းေျဖအနားယူမႈ အစီအစဥ္နဲ႔ မိဘထံျပန္လည္အပ္ႏွံတဲ့အစီအစဥ္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
မိသားစုဆီ ျပန္လည္အပ္ႏွံၿပီးတဲ့ ကေလးကိုေတာင္းရမ္းေစခိုင္းမႈျပဳလုပ္ျခင္း၊ သင္တန္းေက်ာင္းသို႔ ဒုတိယ အႀကိမ္ ျပန္ေရာက္ရွိျခင္း ျဖစ္ေပၚလာရင္ေတာ့ ကေလးသူငယ္ဥပေဒ ၆၆(ဂ) အရ သင္တန္းေက်ာင္း ဘက္က မိဘအုပ္ထိန္းသူကို ျပန္လည္တရားစြဲဆိုႏိုင္တယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္က သင္တန္းေက်ာင္းမွ ကေလးတစ္ဦးကို တစ္ေန႔ ၄၃၂ က်ပ္ ၁၀ ျပားႏႈန္းနဲ႔ ေကၽြးေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထားကာ တစ္ႏွစ္စာ ဘတ္ဂ်က္ ၄၅၂ သိန္းေက်ာ္ ကုန္က်ေနပါတယ္။ အလွဴရွင္မ်ားက ေငြေၾကး၊ အ၀တ္အထည္၊ အစားအစာ၊ ေဆး၀ါးႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးအသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြကို လွဴဒါန္း ေပးကာ လက္ခံရရွိထားတဲ့ အလွဴေငြေတြကို ေငြစုဘဏ္(၂) မွာစုေဆာင္းထားရွိၿပီး ေငြပေဒသာပင္ကို လည္း ေစတနာရွင္ေတြကို စိုက္ထူေပးထားပါေသးတယ္။
ကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကမယ့္ ၀န္ထမ္းအင္အားက ဖြဲ႕စည္းပံုအရ စုစုေပါင္း ၃၃ ဦးရွိေပမယ့္ လက္ရွိမွာ ၂၉ ဦးခန္႔အပ္ထားၿပီး လံုေလာက္မႈရွိပါတယ္လို႔ ဆရာမႀကီးက ေျပာပါတယ္။
ေထာက္ၾကန္႔ အမ်ဳိးသမီးကေလးမ်ား သင္တန္းေက်ာင္းကို ကေလးအပ္ႏွံခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေရးရာအဖြဲ႔၊ မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕နဲ႔ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြက တစ္ဆင့္ ရန္ကုန္ တိုင္းေဒသႀကီး လူမႈ၀န္ထမ္း႐ံုးကို ဆက္သြယ္အပ္ႏွံႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ အခုတင္ျပခဲ့တဲ့ ကေလးသူငယ္ အမ်ဳိးသမီးကေလးမ်ား ေစာင့္ေရွာက္မႈ သင္တန္း ေက်ာင္း တစ္ခုတည္းသာရွိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ လူမႈ၀န္ထမ္း ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက မိဘမဲ့ကေလး ေစာင့္ေရွာက္ေရးေဂဟာ၊ လူငယ္သင္တန္းေက်ာင္း၊ မသန္စြမ္းသက္ေမြး သင္တန္းေက်ာင္း၊ အိမ္တြင္းသက္ေမြး သင္တန္းေက်ာင္းေတြနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး စခန္းေတြဖြင့္လွစ္ ကာ လူသားအရင္းအျမစ္ေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစဖို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေထာက္ၾကန္႔အမ်ိဳးသမီးကေလးမ်ားသင္တန္းေက်ာင္းက ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေလးအေယာက္ ၂၀ ဟာဆိုရင္ လည္း အခုမဂၤလာဒံုစက္မႈဇုန္က Princess Power အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွာ အလုပ္၀င္ေနၾက ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေဒသအႏွံ႕အျပားမွာလည္း ဒီလုိအေျခအေနမဲ့ ကေလးေတြအတြက္ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း သင္တန္းေက်ာင္းေတြ မ်ားမ်ားေပၚထြက္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခုဘ၀ရပ္တည္ႏိုင္မႈ ရရွိသြား ၾကတဲ့ ကေလးအေယာက္ ၂၀ ကေန အဆေပါင္းမ်ားစြာေသာဘ၀ေတြဟာ ခိုင္မာတဲ့ဘ၀ရပ္တည္မႈေတြ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾက မွာျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးေတြဆိုတာ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ေခါင္းေဆာင္ေလာင္းေတြပါ။တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ အနာဂတ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္စည္ပင္ေစဖို႔ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ လူႀကီးျဖစ္လာၾကမယ့္ ကေလးငယ္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ဘ၀ေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖို႔ ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိတယ္လို႔ လႊဲခ်ေနရမယ့္အခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္တစ္ဦးခ်င္းစီကလည္း ဒါဟာလူတိုင္းရဲ႕တာ၀န္တစ္ရပ္လို႔ သေဘာပိုက္ ၿပီး အားလံုးပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကဖို႔ ဆႏၵျပဳ ေရးသားတင္ျပလိုက္ပါတယ္။ By Mizzima
No comments:
Post a Comment