တ႐ုတ္ေတြဆုိတာ အဘိုးအဘြားသခ်ႋဳင္း အလြန္တန္ဖိုးထားတယ္၊ ကၽြန္မတို့သခ်ႋဳင္းေျမက်ေတာ႕---

မြန္ျပည္နယ္၊ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၊ သံလြင္ေရလယ္ေခါင္းေဆးကၽြန္း ေပၚ၌ ၂၀၁၄ မတ္လ ၁၄ ရက္ နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္တြင္သံလြင္ ျမစ္တည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရး ဆုေတာင္း ပဲြတစ္ခုကို တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံု ကိုယ္စားလွယ္ လူငယ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားကြန္ရက္ အဖဲြ႕က ဦးေဆာင္က်င္းပျပဳလုပ္ ခဲ့ၾကသည္။

မတ္လ၁၄ရက္သည္အျပည္ ျပည္ဆုိင္ရာ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားထိန္း သိမ္းေရးႏွင့္ေရကာတာဆန္႔က်င္ ေရးေန႔ျဖစ္သည့္အတြက္ သံလြင္ ေရလယ္ကၽြန္းေပၚ၌ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခုိင္၊ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားလူငယ္ မ်ားႏွင့္အတူ ဘာသာႀကီး ၄ ခုမွ ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးမ်ားကပါတက္ ေရာက္ဆုေတာင္းေပးၾကေၾကာင္း သိရသည္။

သံလြင္ျမစ္ေရလယ္သဲခံုျပင္ ႀကီးေပၚတြင္ ကိုယ္စားလွယ္တုိင္း ရင္းသားညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား က သံလြင္ျမစ္ေပၚရွိ ေရကာတာ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးဆုိးျပစ္မ်ားကို ႀကိဳ တင္ခန္႔မွန္းႏုိင္ရန္ ေဒသအလုိက္ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား၊သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားဆုိင္ရာ အေတြ႕ အၾကံဳတုိ႔ကို ရွင္းလင္းေျပာၾကား ၾကရာ ““ကၽြန္မကေတာ့ ကခ်င္ ျပည္နယ္၊ ျမစ္ဆံုေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ရြာေျပာင္းေရႊ႕ခံ ခဲ့ရတဲ့ ျမစ္ဆံုေဒသခံတစ္ဦးပါ။ ကုမ္ၸဏီေတြက ေျပာပါတယ္။ ဒီ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ေဒသခံေတြကသေဘာတူလုိ႔ခုလို ေရကာတာလုပ္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔သေဘာ တူလုိ႔ ရြာေျပာင္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ကၽြန္မတို႔အေပၚက်ေရာက္ ႏုိင္တဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖက္ဖက္က ျပႆနာေတြ၊ အႏၲရာယ္ေတြကို ေၾကာက္လုိ႔ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၾကရတာပါ””ဟု ေျပာ ၾကားသည္။

ျမစ္ဆံုေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံ ကိန္းဧရိယာတြင္ ပါ၀င္သည့္ သူ  ၏ရြာေဟာင္းေလးကို မစြန္႔ခြာခ်င္ ေသာ္လည္း အေျခတက်ရွိသည့္ ရြာေဟာင္းေလးႏွင့္အတူအိမ္ေမြး တိရစၦာန္မ်ားကိုပါ စြန္႔ခြာထားခဲ့ရ  ေၾကာင္း ဆက္လက္ေျပာၾကား ရာ ““အခု ကၽြန္မတို႔ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ ၿပီ။ ကိုယ္ေနတဲ့ရြာေဟာင္းကို ျပန္ ၀င္ခြင့္မရွိဘူး။ လူေတြကေျပာင္း ၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ကၽြဲႏြား ေတြ၊ တိရစၦာန္ေတြက ခုထိ အဲဒီ မွာပဲရွိေနေသးတယ္။ ကိုယ့္ ကၽြဲ၊ ႏြားေတြကို သြားေမာင္းမယ္။သြား ေကာက္မယ္ဆုိရင္လည္း မ၀င္ရ ဘူး။ သတ္မွတ္ေနရာျဖစ္လုိ႔ မ၀င္ ရဆုိတာ ရွိျပန္တယ္။ သက္ဆုိင္ ရာကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး ကၽြန္မ တို႔ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ခြင့္ေတာင္း ေတာ့ ေန႔ခ်င္းျပန္ ေကာက္လုိ႔ ေတာ့ရတယ္တဲ့။ ညသြားအိပ္ၿပီး ေစာင့္လို႔ မရဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္လုပ္တဲ့ကၽြန္မတုိ႔ ႏြားေတြက ႐ိုင္းကုန္ၿပီ။အဲဒီေနရာ မွာ အိပ္ၿပီးမွသာ မေကာက္ရင္ ဘယ္လိုမွ ေကာက္လုိ႔မရေတာ့ ဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူတုိ႔စမ္းသပ္တူး ေဖာ္ထားတဲ့က်င္းေတြထဲမွာကၽြန္မ တို႔ ကၽြဲ၊ ႏြားေတြက်ၿပီး ေသခဲ့တာ လည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ခုထိ ကၽြဲ၊ႏြားတိရစ္ၦာန္ေတြကိစ္ၥ ကၽြန္မ  တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေပးတာ မရွိခဲ့ ဘူး””ဟု ဆုိသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းထဲက ““ဒါ တို႔ေျပ၊ ဒါတုိ႔ေျမ ဒို႔ပုိင္တဲ့ေျမ””လို႔ သူမကိုယ္တုိင္ ေက်ာင္းသူဘ၀က မာန္ပါပါ သီဆုိခဲ့ဖူးမည္ျဖစ္ေသာ္ လည္း တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္ အဘိုးအဘြားေသလို႔ ျမဳပ္စရာ ေျမမရွိဘဲ  အခက္ေတြ႕ခဲ့ရပံုကို ဆက္လက္ေျပာၾကားရာတြင္သူတုိ႔ တ႐ုတ္ေတြဆိုတာအဘုိးအဘြား ေတြရဲ႕ သခ်ႋဳင္းကုိ အလြန္တန္ဖိုး ထားၾကပါတယ္။ အထြတ္အျမတ္ ထားၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရြာက သခ်ႋဳင္းေျမ အစားထုိးတဲ့ေနရာမွာ က်ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ကို သခ်ႋဳင္း ေျမမေပးဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ေျပာင္း ေရႊ႕လာတာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္၊ ၄ ႏွစ္ ဆုိေတာ့ကၽြန္မတို႔မွာလည္းအဘိုး အဘြားေတြေသတာ ရွိတာေပါ့။ လူေသအေလာင္းကို ဘယ္ျမႇဳပ္ရ မွန္းမသိဘူး။ သခ်ႋဳင္းေျမမရွိဘူး။ သူတို႔ကေျပာတယ္။ ပိုက္ဆံေပး ရင္ သခ်ႋဳင္းေပးမယ္ေပါ့။ ကၽြန္မ တို႔မွာ ပိုက္ဆံကလည္း မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ ကုမ္ၸဏီက တစ္လကို လူ တစ္ေယာက္ ဆန္ ၇ျပည္ ခဲြတမ္း ေပးတာရွိတယ္။အဲဒီထဲက ၅ျပည္ ကိုပဲထုတ္ၿပီး သခ်ႋဳင္းေျမကို ျပန္ ၀ယ္ရတာေပါ့။ ခုခ်ိန္ထိ မ၀ယ္ ႏုိင္ေသးဘူး။ အထ မေျမာက္ ေသးဘူး။ အဲဒီလိုျပႆနာေတြ ရွိ ေနတယ္””ဟု ေျပာသည္။

စီးပြားေရးစီမံကိန္းႀကီးမ်ား ေၾကာင့္ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရြာသားမ်ား အားကိုးရာမဲ့ေနခ်ိန္တြင္ အစိုးရ ပိုင္းတာ၀န္ရွိသူတခ်ိဳ႕၏ ႏြယ္ျမက္ သစ္ပင္ေဆးဖက္၀င္ႏုိင္သည့္ကတိ သစၥာစကားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆက္လက္ေျပာၾကားရာ“ရြာေဟာင္း မွာတုန္းက သက္ဆုိင္ရာကေျပာ ပါတယ္။ မင္းတုိ႔ရြာေတြကိုေျပာင္း ေရႊ႕တဲ့အခါက်ရင္ေျမေတြအဆင္ သင့္ပဲ။ ေရလည္းအဆင္သင့္ပဲ။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကအစ ေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ မင္းတုိ႔ကို လုပ္စားခုိင္းမယ္ဆုိၿပီး ကတိေတြ ေပးခဲ့တယ္။ တကယ္ေရႊ႕ေျပာင္း တဲ့အခါမွာ အဲဒီကတိဥစၥာက တျခားစီျဖစ္ေနတယ္။ ၃၊၄ ႏွစ္ ရွိေနၿပီ။ လယ္သမားေတြ လယ္ မလုပ္ရေတာ့ဘူး။ ကၽြဲ၊ ႏြားေတြ ကလည္း ဟုိမွာက်န္ခဲ့ၿပီ။ ကၽြန္မ တုိ႔ ဘာမွ မတတ္ႏုိင္လုိ႔ သက္ ဆုိင္ရာကို စာတင္ၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၾကတယ္။ အခုလက္ေတြ႕ ဘာမွ လုပ္မေပးဘူးေပါ့ေနာ္။ သူ တုိ႔ထုတ္ေပးတဲ့ ဆန္ ၇ ျပည္ကိုပဲ စားေနရပါတယ္။ အခုေတာ့ ပိုက္ဆံလည္းမရွိ လုပ္စားဖို႔ လယ္ ေျမလည္းမရွိ။ ကၽြဲ၊ ႏြားေတြကို လည္း ျပန္ယူလုိ႔မရ။ အားလံုး အလုပ္လက္မဲ့ေတြျဖစ္ၿပီး ၿငိမ္း ၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ဒုကၡေရာက္ေနၾက ရတဲ့ ကၽြန္မတို႔ကို ၀ုိင္း၀န္းကူညီ ေပးၾကပါ။ ဧရာ၀တီကို ၀ိုင္း၀န္း ကူညီေပးၾကပါလို႔ ေတာင္းဆုိခ်င္ ပါတယ္””ဟု ရြာေျပာင္းေရႊ႕ခံ ကခ်င္တုိင္းရင္းသူတစ္ဦးက ေျပာ ၾကားသည္။

ယင္းအခမ္းအနားကိုဦးေဆာင္ က်င္းပသည့္ ျမန္မာျမစ္ေခ်ာင္း မ်ားကြန္ရက္ကို  ရွမ္းသဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္အဖဲြ႕၊ သံလြင္ခ်စ္သူ၊ တုိးတက္ေသာ မြန္လူငယ္မ်ား အစည္းအ႐ံုးႏွင့္ ကရင္ျမစ္ေခ်ာင္း မ်ားေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖဲြ႕ အပါ အ၀င္ အဖဲြ႕ ၁၅ ဖဲြ႕ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္း ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ပြင့္ဆန္း(ပုပၸါး)
BY HOTNEWS