သု၀ဏၰဘူမိၿမိဳ႕ေဟာင္းတူးေဖာ္မႈ သတ္မွတ္ေလးေနရာ အနက္သံုးေနရာ တူးေဖာ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ၿမိဳ႕႐ိုး၊ ၿမိဳ႕ျပ၊ အရံအတားမ်ား၊ အုတ္ခြက္ဘုရားမ်ားႏွင့္ ဂ၀ံ႐ုပ္တုမ်ား ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
" ဒီေလာက္အေနအထားနဲ႔ေတာ့ အမ်ားႀကီးေျပာလို႔ မရေသးဘူး။ တူးလို႔ရသေလာက္ပဲ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ အခု တူးေနတဲ့အေနအထားအရေတာ့ ၿမိဳ႕ျပႀကီးတစ္ခုလံုး၊ တကယ့္ သု၀ဏၰဘူမိၿမိဳ႕ေဟာင္းရဲ႕အစိတ္အပိုင္းအားလံုးကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မထိေတြ႕ႏုိင္ေသးဘူး " ဟု ေရွးေဟာင္းသုေတသန၊ အမ်ဳိးသားျပတိုက္ႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္ဦးစီးဌာနမွ ဦးစီးအရာရွိ ဦးေက်ာ္ညီညီထက္က
ေျပာဆုိသည္။
အေထာက္အထားအခ်ဳိ႕ ေတြ႕ရွိ ထားၿပီးျဖစ္သည့္ အတြက္ပိုမိုေသခ်ာရန္ သု၀ဏၰဘူမိၿမိဳ႕ေဟာင္းတူးေဖာ္မႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားရမည္ဟု သမုိင္းသုေတသန ဦးစီးဌာနမွ အၿငိမ္းစားလက္ေထာက္ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးစံ၀င္းက ေျပာဆုိသည္။
သု၀ဏၰဘူမိၿမိဳ႕ေဟာင္းတူးေဖာ္မႈကို ေရွးေဟာင္းသုေတသန၊ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ႏွင့္ စာၾကည့္တုိက္ဦးစီးဌာနမွ ဦးေက်ာ္မ်ဳိး၀င္း ဦးေဆာင္သည့္ ရွစ္ဦးအဖြဲ႕မွ အလုပ္သမားအင္အား ၃၀ ခန္႔ျဖင့္ ၂၀၁၄
ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၂၂ ရက္က စတင္တူးေဖာ္ခဲ့ၿပီး တူးေဖာ္မႈကာလသည္ တူးေဖာ္မည့္ ကုန္းအေနအထားေပၚ မူတည္ကာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မည္ဟု ၎ကေျပာဆုိသည္။
သု၀ဏၰဘူမိသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေအာက္ပိုင္း မြန္လူမ်ဳိးတို႔ ၏ ရာမညေဒသရွိ စစ္ေတာင္းျမစ္၀ပတ္၀န္းက်င္မွ ေတာင္ဘက္ သံလြင္ျမစ္၀ပတ္၀န္းက်င္ အထိ သု၀ဏၰဘူမိေနရာဟု မြန္သမုိင္းမွတ္တမ္းအရ သိရသည္။
ပထ၀ီအေနအထားအရ ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီး အေရွ႕ပိုင္း ေ၀ါၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳိက္ထုိၿမိဳ႕နယ္၊ ဘီးလင္းၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ိုင္ေျမာက္ပိ
ေဒသမ်ားကိုၿခံဳငံု၍ သု၀ဏၰဘူမိဧရိယာဟုမြန္သမုိင္းမွတ္တမ္း၌
ေဖာ္ျပထားသည္။
စံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ
No comments:
Post a Comment